โพลีคาร์บอเนต (PC) เป็นชั้นโพลีเอสเตอร์ของกรดคาร์บอนิก กรดคาร์บอนิกเองนั้นไม่เสถียร แต่อนุพันธ์ของมัน (เช่น ฟอสจีน ยูเรีย คาร์บอเนต คาร์บอเนต) มีความคงตัวบางอย่าง

ตามโครงสร้างแอลกอฮอล์ที่แตกต่างกัน โพลีคาร์บอเนตสามารถแบ่งออกเป็นสองประเภทคืออะลิฟาติกและอะโรมาติก

โพลีคาร์บอเนตอะลิฟาติก โพลีเอทิลีนคาร์บอเนตโพลีเอทิลีนคาร์บอเนตและโคพอลิเมอร์ จุดหลอมเหลวต่ำและอุณหภูมิการเปลี่ยนสถานะคล้ายแก้ว ความแข็งแรงต่ำ ไม่สามารถใช้เป็นวัสดุโครงสร้างได้ แต่การใช้ความเข้ากันได้ทางชีวภาพและคุณสมบัติที่ย่อยสลายได้ทางชีวภาพ สามารถนำมาใช้ในพาหะที่ปล่อยยาช้า เย็บแผล วัสดุรองรับกระดูก และการใช้งานอื่นๆ

โพลีคาร์บอเนตสามารถทนต่อกรดอ่อน เบสอ่อน และน้ำมันที่เป็นกลาง

โพลีคาร์บอเนตไม่ทนต่อแสงอัลตราไวโอเลตและด่างที่แรง

PC เป็นโพลีเอสเตอร์คาร์บอเนตเชิงเส้นที่มีกลุ่มกรดคาร์บอนิกสลับกันในโมเลกุลกับกลุ่มอื่นๆ ที่เป็นอะโรมาติก อะลิฟาติก หรือทั้งสองอย่าง พีซีชนิด Bisphenol A เป็นผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรมที่สำคัญที่สุด

PC เป็นพอลิเมอร์อสัณฐานคล้ายแก้วเกือบไม่มีสีและมีคุณสมบัติทางแสงที่ดี พีซีเรซินน้ำหนักโมเลกุลสูงมีความเหนียวสูง คานคานรับแรงกระแทกแบบบากที่ 600~900J/m130 อุณหภูมิการโก่งตัวของความร้อนเกรดที่ไม่ผ่านการเติมที่ประมาณ 10°C การเสริมใยแก้วทำให้ค่านี้เพิ่มขึ้น 2400°C โมดูลัสการดัดงอ PC สามารถเข้าถึงได้มากกว่า 100MPa เรซินสามารถแปรรูปเป็นผลิตภัณฑ์แข็งขนาดใหญ่ได้ อัตราการคืบภายใต้โหลดต่ำกว่า XNUMX°C มาก PC มีความทนทานต่อการไฮโดรไลซิสได้ไม่ดี และไม่สามารถใช้กับผลิตภัณฑ์ที่ต้องอบไอน้ำแรงดันสูงซ้ำแล้วซ้ำเล่า

ข้อบกพร่องด้านประสิทธิภาพหลักของพีซี ได้แก่ การขาดความเสถียรของไฮโดรไลติก ความไวต่อการบิ่น ความทนทานต่อสารเคมีอินทรีย์ ความต้านทานการขีดข่วนต่ำ และสีเหลืองจากการสัมผัสกับแสงยูวีในระยะยาว เช่นเดียวกับเรซินอื่นๆ PC มีความอ่อนไหวต่อการสึกกร่อนโดยตัวทำละลายอินทรีย์บางชนิด

วัสดุ PC เป็นสารหน่วงไฟ ทนต่อการเกิดออกซิเดชัน